Metodoloxías e preguntas fixas da ICC

1 Introdución

O obxectivo do Índice de Confianza do Consumidor (ICC) é anticipar os comportamentos de consumo dos cidadáns. Polo tanto, a súa construción baséase principalmente en preguntas sobre as percepcións dos consumidores tanto con respecto á evolución económica recente (6 meses) como á súa posible evolución no futuro inmediato (6 meses). O ICC, realizado polo CIS (Comisión Nacional para a Promoción da Confianza do Consumidor) —e que ata novembro de 2011 era realizado polo Instituto de Crédito Oficial (ICO)— ten a súa principal base metodolóxica nas desenvolvidas pola Universidade de Michigan e o Conference Board nos Estados Unidos.

2 Enquisa

De setembro de 2004 a marzo de 2012, o CCI desenvolveuse a partir dunha enquisa de opinión mensual realizada por teléfono mediante un cuestionario estandarizado a unha mostra representativa de 1.000 persoas maiores de 16 anos residentes en España. A partir de abril de 2012, o CIS decidiu modificar parcialmente os criterios de desenvolvemento da mostra para adaptalos ao resto dos estudos que realiza. O tamaño da mostra aumentou a 1.200 entrevistas con persoas maiores de 16 anos, continuando coa mostraxe bietápica e estratificada.

A pesar destes cambios, a mostra presentou un problema crecente de perda de cobertura, xa que todas as entrevistas e a selección de fogares e individuos se realizaron a través de chamadas a teléfono fixo. Con esta mostraxe, en 2012, o estudo chegou ao 81,7 % da poboación, deixando fóra o 17,8 % dos residentes con teléfono móbil que non tiñan teléfono fixo na casa. Polo tanto, a partir de maio de 2013, a mostra da CCI aumentou a 1400 entrevistas, distribuídas entre 230 entrevistas con individuos con teléfono móbil pero sen teléfono fixo na casa e 1170 entrevistas con individuos con teléfono fixo na casa. Así, a cobertura en termos de fogares TIC nese momento situouse no 99,5 %, fronte ao 81,7 % anterior.

Non obstante, o crecemento continuado do número de fogares sen liña fixa require unha revisión periódica do deseño da mostra adoptado en 2013. Polo tanto, en 2014, o CIS decidiu fixar un tamaño da mostra de 1.510 entrevistas, con 1.200 entrevistas para os fogares con liña fixa e 310 para os fogares sen el. Posteriormente, en 2018, o tamaño total da mostra aumentou a 2.200 entrevistas. Así, en setembro de 2018, a mostra consta de 2.200 entrevistas: 1.752 para os fogares con liña fixa e 448 para os fogares sen liña fixa. En setembro de 2020, o tamaño da mostra aumentou a 3.000 entrevistas, distribuíndo inicialmente 2.287 entrevistas a fogares con liña fixa e 713 a fogares que só tiñan teléfono móbil. Esta distribución modificouse segundo os novos datos de poboación dispoñibles, e a última modificación realizouse en novembro de 2024, establecendo a distribución en 1.638 entrevistas con fogares que dispoñen de teléfono fixo e 1.362 entrevistas con fogares que só dispoñen de teléfono móbil.

O procedemento de mostraxe varía lixeiramente dependendo do tipo de teléfono empregado. Para os teléfonos fixos, utilízase a mostraxe estratificada. En cada estrato, o número de teléfono do fogar selecciónase aleatoriamente das listas telefónicas dispoñibles e, a continuación, selecciónanse os individuos segundo cotas cruzadas por sexo e idade, así como por actividade (empregados, desempregados ou inactivos). Para os teléfonos móbiles, utilízase a marcación aleatoria por números (RDD), aplicando as mesmas cotas que para os teléfonos fixos á selección de individuos.

Os estratos fórmanse cruzando as 17 comunidades autónomas, xunto coas cidades autónomas de Ceuta e Melilla, co tamaño do hábitat dos concellos dividido en 7 categorías: menor ou igual a 2.000 habitantes; de 2.001 a 10.000; de 10.001 a 50.000; de 50.001 a 100.000; de 100.001 a 400.000; de 400.001 a 1.000.000; e máis de 1.000.000 de habitantes. A marxe de erro para a mostra total e baixo o suposto de mostraxe aleatoria simple é do +1,8 %, para un intervalo de confianza do 95 % e asumindo unha incerteza máxima (p = q = 0,5).

As entrevistas telefónicas realízanse preferentemente de luns a sábado, de 9:30 a 21:30, evitando domingos e festivos. O traballo de campo comeza na segunda metade de cada mes.

A estrutura do cuestionario aplicado pódese dividir en catro grupos de preguntas:

• Preguntas empregadas para calcular o ICC (preguntas: 3, 7, 8, 9, 12 e 14)
• Preguntas que buscan explicacións sobre as respostas ás preguntas empregadas para calcular o ICC (preguntas: 4a, 4b, 13a e 13b)
• Preguntas que poden axudar a interpretar o CCI resultante (preguntas: 1, 2, 5, 6, 10, 11, 15, 16, 17 e 18)
• Preguntas sociodemográficas: idade, sexo, educación, ocupación, estrutura do fogar, ingresos, posición ideolóxica, voto, etc.

3 Cálculo do ICC e os seus compoñentes

O ICC está composto por dous índices parciais:

• O Índice de Situación Actual refírese á avaliación que fan os consumidores da situación económica actual, en relación coa súa situación de hai seis meses. Calcúlase a partir da distribución das respostas ás seguintes preguntas:
  • Considera que a situación económica actual da súa familia/fogar é mellor ou peor que a de hai seis meses?
  • Cres que a situación en España para atopar ou mellorar un emprego é mellor ou peor que hai seis meses?
  • Cre que a situación actual da economía española é mellor ou peor que a de hai seis meses?
• O Índice de Expectativas reflicte a situación económica prevista dos consumidores dentro de seis meses. Calcúlase a partir da distribución das respostas ás seguintes preguntas:
  • Cres que a situación en España para atopar ou mellorar un emprego en seis meses será mellor ou peor do que é agora?
  • Cres que a situación da túa casa dentro de seis meses será mellor ou peor do que é agora?
  • Cre que a economía española estará mellor ou peor dentro de seis meses do que está agora?

Cada índice parcial (situación actual e expectativas) é o resultado dos seguintes pasos:

1. Para cada unha das preguntas indicadas, obtense a diferenza entre a porcentaxe de respostas que indican mellora e a porcentaxe que indica deterioro. As outras posibles respostas ("igual", "non sei" e "sen resposta") non contan para o cálculo. Polo tanto: porcentaxe de respostas "mellores" menos porcentaxe de respostas "peores".
2. Engádelle 100 ao resultado obtido no primeiro paso. Así é como se calcula o resultado de cada pregunta.
3. Cada índice parcial (situación actual ou expectativas) calcúlase como a media aritmética dos resultados das tres preguntas que o compoñen. Polo tanto, o índice parcial da situación actual configúrase do seguinte xeito:
   1. % “mellor” - % “peor” á pregunta: Considera que a situación económica da súa familia/fogar é mellor ou peor que hai seis meses?
   2. % “mellor” - % “peor” á pregunta: Cres que a situación en España para atopar/mellorar un emprego é mellor ou peor que hai seis meses?
   3. % “mellor” - % “peor” á pregunta: Considera que a situación actual da economía española é mellor ou peor que hai seis meses?
   Índice da situación actual = [(A+100)+(B+100)+(C+100)] / 3

Finalmente, para obter o CCI, calcúlase a media aritmética dos dous índices parciais (situación actual e expectativas):

CCI = (Índice da situación actual + Índice das expectativas) / 2

Polo tanto, o valor do ICC varía de 0, cando todos os enquisados responderon "peor" ás seis preguntas consideradas, a 200, cando todos os enquisados seleccionaron "mellor" a esas seis preguntas. Tendo en conta este rango, o ICC establece o seu punto de equilibrio en 100; os valores por debaixo desta cifra indican unha percepción desfavorable da actividade económica e os valores por riba de 100 indican unha percepción favorable. Non obstante, máis alá destes valores, o ICC pretende anticipar aumentos ou diminucións no consumo das familias, medidos cun maior desfase pola contabilidade nacional e outras fontes estatísticas. Estas variacións tamén dependen do punto de referencia adoptado.